Page:-28

હું અને હેતલ ફરી પાછા ભડક્યા.અમે   ઠક્કરકાકાના ઘરની બહાર નીકળ્યા અને તરત જ રાજુ ને મોબાઇલ લગાડ્યો,પણ રીંગો વાગી ઉપાડ્યો નહિ,મેં હેતલ ને કીધું ચલ ભાઈ હજી કઈ શાંતિ ના દિવસો નથી આવ્યા..ભોલ્યા ને લગાડ આ હીરો તો ફોન નથી ઉપાડતો, ભોલ્યા ને ફોન લગાડ્યો જવાબ આવ્યો એ અને કાલી બને જણા મણીનગર જવા નીકળ્યા છે બાઈક પર..અને અડધા કલાકમાં એલ.જી.હોસ્પિટલમાંથી ફોન આવ્યો જગન્નાથ મંદિર આગળ ટાયર ફાટ્યું બાઈકનું અને એપીએમસી માર્કેટથી નીકળેલી ટ્રક સાથે બને જણા અથડાયા હતા અને રાજુ સીરીયસ હતો..મગજમાં ભરપુર ઈજાઓ હતી,

હવે વારો હતો ડોકટર જયભાઈ નો..હું અને હેતલ હોસ્પિટલ પોહચ્યા સાંજ સુધીમાં રાજુને ભાન આવ્યું સીટીસ્કેન થયું બ્રેઈનમાં મોટો  કલોટ આવ્યો હતો..બ્રેઈનનો કલોટ તાત્કાલિક કાઢવો બહુ જ જરૂરી હતો સર્જરી માટે પ્રાઈવેટ હોસ્પિટલમાં રાજુને લઈને ગયા,એ જ રાત્રે સર્જરી થઇ,અને સર્જરીની સાઈડ ઈફેક્ટને લીધે રાજુનું ડાબું અંગ કાયમ માટે ખોટું પડી ગયું..જિંદગી આખી રાજુ વ્હીલચેર માં આવ્યો હતો,મારી સમજણ બહારનું હતુ આ બધુ,પણ કેમ જાણે મને ચિંતા હતી પેલી નાળીયેરમાં પૂરેલી ગુડિયાની,રાજુ ને ભાન આવ્યું રાજુ આઈસીયુમાં હતો..મને બીજું કશું સુજ્યું નહિ એટલે હું એકલો એ જ રાત્રે સીધો ઠક્કરકાકા ત્યાં પોહચી ગયો,મને ક્યાંક હૃદય માં કોણ જાણે કેમ ગુડિયા માટે સખત હમદર્દી થઇ ગઈ હતી,

મારો જીવ હવે ગુડિયા માટે ખેંચાવા લાગ્યો હતો,મેં કીધું કાકા કાલે તો તમે વચન આપ્યું હતું કે તમે બે દિવસમાં ગુડિયાને છોડશો,કાકા શું કરશો કાલે તમે..?? પેલા રાજુનો તો ન્યાય થઇ ગયો..હવે એ કોઈને પણ કશું ક્યારેય નહિ કરી શકે, કાકા હસીને બોલ્યા ના ના સાવ એવું નથી “અમાસીયા” પણ તારી જેમ હું પણ એ જ વિચારું છું કે ગુડિયાનું શું કરશું …?? ચલ એને જ પૂછીએ શું કરવું છે..??મેં કીધું એટલે ? કાકા મને કહે ચલ તો ખરો..અમે બંને જણા રાજુ ના ફ્લેટે આવ્યા,બંધ હતું ઘર બધા જ હોસ્પિટલ હતા,

cont..29      

 www.shaishavvora.com/Pashmita-29/ શૈશવ વોરા