Page:- 4

કઠવાડા જીઆઈડીસીમાં હેતલની ફેક્ટરીમાં જ રાજુ કામ કરતો હતો..હેતલે વાત આગળ વધારી..રાજુ એ મને રાતે બે વાગે ફોન કર્યો કે મશીન ઓકે થઇ ગયું છે જીજાજી હવે હું ઘરે આવવા નીકળું છું..એ કઠવાડાથી નીકળ્યો બાઈક ઉપર એના ઘેર મણીનગર આવવા અને પછી સવારે સાડા પાંચે વાગ્યે મારા સસરાનો ફોન આવ્યો કે રાજુનો મોબાઈલ લાગતો નથી,અને એ હજી ઘરે નથી પોહચ્યો, મેં ફેકટરી પર તપાસ કરી તો સિક્યુરીટીવાળાએ કીધું કે રાજુભાઈ તો બે વાગ્યાના નીકળ્યા છે,એટલે મને ફાળ પડી એટલે મેં એનું આખું મણીનગરનું ભાઈબંધોનું ગ્રુપ જગાડ્યું, કે રાજયો ક્યાં છે શોધો અને એ બધાએ રાજ્યાને શોધવાનું ચાલુ કર્યું, લગભગ એના અને મારા મણીનગરના એકે એક ભાઈબંધોને મેં જગાડ્યા..

ઓછામાં ઓછી પચાસ બાઈકો દોડી, છેક સીટીએમથી લઈને ખોખરા,કાંકરિયા રેલ્વેયાર્ડ,તળાવ,આખી રેલ્વે લાઈન, એલ જી હોસ્પિટલ, કાંકરિયા ભુલાભાઈ થી છેકે છેક આખું મણીનગર ફેંદી માર્યું એ બધાએ તું નહિ માને જયલા, એની બધી બેહનપણીઓના અને માલો ના ઘેર જઈ જઈને પણ શોધ્યો, પણ સાલો ક્યાય કરતા ક્યાય રાજ્યા નો અતોપતો નહિ, છેવટે થાકીને પોલીસ સ્ટેશન ગયા ત્યાં પીઆઈ ઓળખીતો નીકળ્યો તાત્કાલિક પોલીસમાંથી મોબાઈલ કંપની જોડે કોન્ટેક્ટ કરીને મોબાઈલનું લોકેશન ચેક કર્યું તો સોનીની ચાલ સુધી જ લોકેશન બતાડે એટલે પાછા મણીનગર પોલીસ સ્ટેશનથી ઓઢવ અને સોનીની ચાલ બધ્ધે બધું દોડયું…પણ સાલો ક્યાંય ના મળે, છેલ્લે એક પોલીસની પીસીઆર વાનને સીટીએમ ખોખરાના સ્મશાનની બહારથી બેભાન પડેલો મળ્યો આ સાંઢ, એના ખીસામાં મારું કાર્ડ હતું એટલે પીસીઆર વાનમાંથી મને ફોન આવ્યો, એટલે અમે દોડીને ત્યાં ખોખરા સ્મશાનનીપાસે ગયા અને એને ૧૦૮માં નાખીને એલ જી લઇ ગયા રાજ્યાને તાવ પુષ્કળ હતો,અમે પાંચ જણા એ એને ઊંચક્યો પણવજન એટલું બધું લાગે કે ઊંચક્યો ઉંચકાય નહિ,ચાર ચાર માણસનું વજન લાગતું હતું અમને અને એનું શરીર તો અંગારા જેવું ગરમ આખો લાલ લાલ,

cont..5   

www.shaishavvora.com/Pashmita-5/ શૈશવ વોરા