Page 14
પુરોહિત બોલ્યો તમારી ઉંમર કેટલી ?
દીપ બોલ્યો પાંત્રીસ દિવાળી જોઈ
પુરોહિત એ પૂછ્યું અમદાવાદ કેમ આવ્યા ?
દીપ બોલ્યો વેપાર કરવા ..
પુરોહિત એ ખાટલામાં સુતેલા શુભમ તરફ ફરી ને પૂછ્યું
આ કોણ છે ?
દીપ બોલ્યો શુભચંદ મારો દોસ્ત હે ..
પુરોહિત એ સવાલ પૂછ્યો ડોકાબારી એ શું કરતા હતા ?
દીપ બોલ્યો મરવા આ`યા તા ..
પુરોહિતે કીધું માંડી ને વાત કરો દીપચંદ..
દીપે બોલવાનું ચાલુ કર્યું ..મુ અને મારો દોસ્ત શુભચંદ વેપાર કરવા અમદાવાદ આયા તા , અહિયાં એક મુસલમાની જોડે શુભચંદ ને આંખ મળી ગઈ એ કિલ્લાની અંદર રે`તી તી ..શુભચંદ ડોકાબારીએથી રોજ રાતે ઈ`ને મળવા જાતો હું એને રોકતો જો પકડાયો તો ખીલ્લે જડાઈશ પણ માને એ શુભચંદ નહિ, એક દિવસ એ મુસલમાની ના ભાઈએ કોઈ ને મારી નાખ્યો અને આળ શુભચંદના માથે આવ્યું, શુભચંદ પકડાયો ..પણ એને ગમે તેમ કરી ને છોડાવી ને અમે ભાગ્યા પણ પેલી મુસલમાનીના ભાઈ એ અમને પકડાવી દીધા શુભચંદ ને ખીલ્લે જડ્યો અને મને કિલ્લાની પાછળ ફાંસી એ દીધો..
ઇન્સ્પેક્ટર પુરોહિત સજ્જડ થઇ ને સાંભળતો રહ્યો એ બોલ્યા તે ખીલ્લા કેમ કઢાવ્યા ..?
દીપ બોલ્યો તે કઢાવા જ પડે ને કેટલા વર્ષથી અમે ભટકીએ છીએ પણ હજી એક કામ બાકી છે એ ખીલ્લા ત્યાં ઢાળની પોળની પાછળ આવેલી પેલી મુસલમાનીની કબરમાં નહિ ઠોકાય ત્યાં સુધી ઉપરવાળા નો ઇન્સાફ અધુરો છે એણે ધોખો કર્યો હતો ઈશ્કના નામ પર અને પોતાના ભાઈ ને બચાવવા શુભચંદ અને મને મરાવી નાખ્યા હતા પણ કુદરતે એને પણ એના ભાઈને હાથે કમોતે મરાવી ..
ઇન્સ્પેક્ટર પુરોહિત બોલ્યો કબર ક્યા છે ?
દીપ બોલ્યો ઢાળની પોલની પાછળ છે ગુલાબી રંગ ના પથ્થરની એક જ કબર છે હજી પણ ખીલ્લા ખાવા એની રૂહ ભટકે છે , કુદરત નો ન્યાય અધુરો છે જે પૂરો કરશે એને કુદરત ચાર હાથે મેહર કરશે..!
ઇન્સ્પેક્ટર પુરોહિત એ પૂછું બીજું કઈ ?
દીપ બોલ્યો એ ખીલ્લા લઈને કબર ઉપર જવું છે અત્યારે .. જો આજે નહિ જવાય તો છેક અમાસની રાતે જવું પડશે અને હવે અમાસ દિવાળીની રાતે આવશે..ઇન્સ્પેક્ટર પુરોહિત બોલ્યો ના જવું હોય તો આવતીકાલે લઇ જઈશ ..અત્યારે તો નહિ જ..!
ઇન્સ્પેકટર આવું બોલ્યો એટલે દીપે જીદ છોડી દીધી..!
ઇન્સ્પેક્ટર પુરોહિત ના મનમાં કૈક બીજું રમવા લાગ્યું હતું..!!!
ઇન્સ્પેક્ટર પુરોહિત વીએસ હોસ્પિટલમાં શુભમ અને દીપ ને પડતા મૂકી અને સીધ્ધો ગાયકવાડ હવેલીમાં ગયો, ત્યાં જઈને એણે એફ આઈઆર તૈયાર કરાવી ને પછી પરોઢે સવારે ચાર વાગ્યામાં જ પ્રેસ બ્રીફિંગ રાખ્યું..
– શૈશવ વોરા
Previous Page | Next Page